De aankomst van inboundstudent Talmage Walters was gepland om 14 uur.
Met Monique hadden we afgesproken rond 13.30 u vanuit Asse (onze tussenstop)
te vertrekken zodat we op tijd zouden aankomen bij de inkomhal van de
luchthaven van Zaventem. Daar zouden we Filip en Griet Standaert-Desutter en
hun zoon Cezar Jules ontmoeten, het eerste gastgezin van Talmage.
Monique had samen met de kleinkinderen van haar zus een mooie pancarte
gemaakt om Talmage te verwelkomen.
Onderweg, ergens in Groot-Bijgaarden, kreeg Monique een
telefoontje : Talmage was tijdens de tussenstop in Schiphol in slaap
gevallen en - ondanks een alarm op zijn GSM - NIET wakker geworden. Gelukkig
waren zijn twee grote koffers wel op de Delta Airlines-vlucht naar Zaventem
terechtgekomen.
Om een lang verhaal kort te maken, werd het basiskamp te Asse gebruikt
om telefoontjes te plegen naar Brussels Airport (de luchthaven), Delta Airlines
(de luchtvaartmaatschappij) en Avia en
Alyzia (voor de bagageafhandeling) om te
achterhalen hoe we zijn bagage konden terugkrijgen. Telefoneren kwam overeen
met het doorlopen van talloze menu’s (“druk 1 voor”… “onze medewerkers zijn in
gesprek”…), in verschillende talen en het voeren van gesprekken met min of meer behulpzame medewerkers.
Uiteindelijk besliste het gastgezin om Talmage op te halen in het
station van Antwerpen. Aangezien Talmage nog nooit een trein had genomen – er
rijden namelijk geen treinen in Idaho – loodste Filip hem telefonisch door
Schiphol naar het juiste perron. In Antwerpen kreeg Talmage alvast de kans om het
mooiste station van de regio te bewonderen.
We hadden afgesproken om uiteindelijk rond 18 uur samen te komen in
Zaventem. Monique oefenende alvast met het correct vasthouden van de pancarte (zie
foto’s).
De bagage werd gelukkig heel snel teruggevonden en we gingen samen met het sympathieke gastgezin nog een
koffie drinken en kennismaken met Talmage, een leuke, spontane en erg grote (!)
jongeman. Monique kreeg toen de gelegenheid om haar Engels te oefenen en haar
lessen kwamen goed van pas. Cezar Jules had ook een pancarte gemaakt en gaf zijn adoptiebroer een cadeau: een leuke
zelfgemaakte mug. Wij kregen de gelegenheid om een top gastgezin te leren
kennen.
Als kers op de taart ontmoetten we enkele enthousiaste Rotariërs van
Charleroi-Europe en Namen die onder andere een Japanse studente waren komen ophalen.
Zij hadden twee grote banners van hun district bij zich – misschien een
ideetje om mee te nemen? We wisselden onze contactgegevens uit.
Later op de avond kregen we nog enkele foto’s van het gastgezin, waaruit
bleek dat Talmage op dag 1 in België al het Atomium had gezien en goed
terechtgekomen was in zijn eerste verblijf in Gent.
Zoals hij zelf zei: zo maak je contacten voor
het leven!
Sylvie
